Wieczorek zapoznawczy

Kilka dni temu na drzwiach windy w moim kondominium ( mini osiedlu) pojawił się taki plakat:

Administracja osiedla zaprasza na wieczorek integracyjny. Takie „imprezki” co roku są organizowane dla wszystkich mieszkańców.

Nie wiem, czy wiecie, ale w Malezji takich typowych dla Polski blokowisk jest bardzo mało, a pojedyncze bloki, o kiepskim standardzie, są zamieszkane przez tę biedniejszą część Malezyjczyków. Oczywiście najładniejsze i najdroższe do kupna i wynajmu są domki. Największą popularnością cieszą się jednak osiedla typu condominium, gdzie w zależności od lokalizacji, wieku budynku, umeblowania mieszkań czy nie i różnych dodatkowych udogodnień dla rezydentów ceny wynajmu wahają się między 1000 RM a 15 tys. RM za apartament (1 PLN to 0,92 RM).

Rivercity condominium

My mieszkamy w kondominium, które należy raczej do tych najtańszych. W przyszłym miesiącu zmieniamy mieszkanie na większe ze względu na to, że zamieszkała z nami teściowa. I tak za 4 sypialnie, wielki salon, kuchnię z jadalnią, 2 łazienki, balkon i osobne pomieszczenie gospodarcze plus suszarnie będziemy płacić 1600 RM, tak więc spokojnie możemy nazywać się szczęściarzami, bo udało nam się znaleźć takie tanie lokum. Właściciel mieszka poza KL i widać, że nie tyle zależy mu na zarobku, ile na tym, żeby w ogóle był najemca.

Bardzo lubię to nasze kondominium o nazwie „Rivercity”, ma świetną lokalizację, a to dla nas najważniejsze, żeby był łatwy dojazd do szkół i do męża pracy. Oprócz 2 basenów mamy do dyspozycji siłownię, minimarket, pralnię i plac zabaw.

 Tak jest we wszystkich malezyjskich kondominiach, a te luksusowe to mają dodatkowo korty do tenisa czy boiska do koszykówki, saunę, bar nad basenem czy takie bajery jak u mojej koleżanki – wiszące lóżka nad basenem.

Wracając jednak do wczorajszej „imprezki”, czyli wieczorku zapoznawczego. Było bardzo sympatycznie i organizacja była doskonała.

Najpierw należało się zarejestrować, podając numer mieszkania, i dostawało się kupon na loterię: „Lucky number”, mandarynki oraz słodycze dla dzieci.

Główną atrakcją był „Lion dance”, czyli taniec chińskiego smoka, który to według wierzeń chińskich ma przynieść domowi dobrobyt, szczęście i pieniądze. Jako ciekawostkę dodam, że ponieważ konstruktor tego kondominium jest Chińczykiem, nie mamy mieszkań o numerach 4, 14, 24, bo według Chińczyków numer 4 oznacza śmierć, więc mamy piętra 3A, 13A i 23A.

Po „Lion dance” były zabawy dla dzieci z nagrodami. Dzieciaki miały dmuchać balony i pierwsza trójka dzieci, którym balon pęknie, dostawała nagrody. Niestety mojemu synkowi w ogóle nie udało się nadmuchać i był bardzo niepocieszony, a wręcz zły na mnie, że go namówiłam do wzięcia udziału w tym, jak to powiedział, „głupim” konkursie.

Była też zabawa dla dorosłych. Zgłosiło się na ochotnika 5 par, zawiązano jednej osobie oczy i ta osoba miała za zadanie karmić lodami swoją drugą połówkę. Było bardzo zabawnie.

Następnym etapem było losowanie szczęśliwego numerka i tym razem nam się nie udało zdobyć żadnej nagrody, ale jak to mówią, kto nie ma szczęścia w kartach (loterii), ten ma szczęście w miłości.

Oczywiście było jedzonko, na które większość mieszkańców czekała, bo jak wiadomo, Malezyjczycy uwielbiają jeść. Towarzystwo się rzuciło do konsumpcji. Z głośników leciała taneczna muzyczka, ale nie było chętnych do tańców.

Moje chłopaki miały już dosyć wrażeń i udaliśmy się do swojego „gniazdka”, a imprezka trwała dalej.

jeden z basenow w Rivercity condominium

Ciekawe, czy w Polsce też administracja osiedli organizuje takie wieczorki?